Narooma - Melbourne - The Grampians
Door: BasSas
Blijf op de hoogte en volg Bas & Sas
17 Maart 2017 | Australië, Grampians
Na de hele dag te hebben gereden over een stuk dat we twee dagen geleden ook al hadden gehad, komen we weer aan in Melbourne bij Phil en Pauline. Het blijkt een goede beslissing te zijn geweest om terug te keren naar Melbourne want hier schijnt de zon en is het lekker warm. We hebben een hele gezellige avond en krijgen goede tips van Phil en Pauline over de verschillende delen van Australië die we gaan zien. De volgende ochtend gaan we direct weer op pad. We beginnen aan de Great Ocean Road, welke een van de mooiste autoroutes van de wereld wordt genoemd. Deze route begint al wanneer we net Melbourne uit zijn! We vinden een gave gratis campingplek midden in het Otway National Park en spotten onderweg er naar toe nog wilde Koala’s in de Eucalyptusbomen.
Op zaterdag 4 maart gaan we verder met het laatste stuk van de Great Ocean Road. We zien de 12 Apostelen en genieten van de prachtige uitzichten over de wilde, helderblauwe zee. We hebben als bestemming The Grampians National Park, waar we zullen gaan overnachten op een fijne camping die wordt gerund door Nederlanders, op aanraden van Phil en Pauline. Onderweg daar naar toe brengen we nog even een bezoek aan Tower Hill Wildlife Reserve, een 30.000 jaar oude vulkaankrater. We nemen even een korte break en hebben een late lunch tussen de Emoes! Heel bijzonder!
De Grampians zien we al vanaf ver uitsteken boven het uitgestrekte landschap. Het is een immense bergketen die steeds meer detail krijgt hoe dichter we er naar toe rijden. Geweldige hellingen vol met gigantische bomen waardoor de laagstaande zon een gouden licht schijnt. Totdat…. Er springt ineens uit het niets eens wallaby voor onze auto… Bas remt en probeert hem te ontwijken, maar we hebben een aanrijding. De wallaby rolt van de weg af in struiken 4 meter onder de weg. Wanneer we geschrokken langs de kant van de weg stoppen en gaan kijken horen we geritsel en blijkt dat hij nog leeft, maar waarschijnlijk zijn poten gebroken heeft. Het is ontzettend naar om te zien. Ik besluit het telefoonnummer te bellen wat je regelmatig langs de weg ziet staan, ‘injured wildlife, call xxxx’. Omdat ze hier niet met hectometerpaaltjes werken is het vrij lastig onze exacte locatie door te geven. Wanneer we dit ongeveer helder hebben gekregen, spreken we af dat we takken tegen de paaltjes langs de weg neer zetten ter hoogte van de bosjes waar de wallaby in ligt. Ik maak nog een briefje waarop ik duidelijk teken waar de wallaby ongeveer in de struiken zit en stop deze tussen een dikke tak in de hoop dat ze hem gauw kunnen helpen. De rit naar de camping toe zijn we stil en verdrietig over de aanrijding met de wallaby. Gelukkig worden we op de camping opgebeurd door de vele wilde kangoeroes die op het terrein rondstruinen. We tellen er wel 60 en ze zijn allemaal erg aan mensen gewend. In de avond struinen ze over de camping rond en ben je door ze omringd!
We blijven een dag op deze fijne camping en bezoeken The Balconies (Jaws of Death), een bizarre rotsformatie die lijkt op de kaken van een beest. Je kan er in gaan staan en geweldige foto’s maken met het national park op de achtergrond. Hierna gaan we naar de waterval MacKenzie Falls.
Op dinsdag moeten we weer vertrekken uit de Grampians. We hebben op woensdagochtend namelijk een afspraak bij de Toyota dealer om de distributieriem te laten vervangen. Deze zit er namelijk al meer dan 20.000 kilometer te lang op en we willen voorkomen dat we stil komen te staan in de Outback en met een auto zitten die total loss is. Omdat onze auto ons huis is en we hem de hele dag zullen moeten missen, besluiten we een hotel te boeken in een gezellig straat vol met winkeltjes en restaurants aan de rand van het centrum van Adelaide.
We slapen twee nachten in het hotel en vertrekken op donderdag weer lekker uitgerust naar Port Augusta. Het is maar een ‘korte’ rit van 4 uur waardoor we lekker op tijd aankomen in Port Augusta, wat aan de naam te horen als een heel gezellig havenstadje moet zijn. We zien al meteen dat dit niet het geval is wanneer er een opstootje ontstaat tussen dronken inwoners. De sfeer in Port Augusta voelt niet heel aangenaam. Mensen zijn dronken, hangen rond op straat en lijken te willen provoceren door hard te roepen naar elkaar wanneer je ze passeert. We slaan flink wat boodschappen in voor onze trip door de Outback waar we een dezer dagen aan beginnen en maken dan dat we gauw op onze camping komen. Deze is vast niet voor niks volledig omheind met een hoog hek. We zorgen dat we de volgende ochtend vroeg vertrekken naar Flinders Ranges National Park.
Keep you posted! :-)
Op zaterdag 4 maart gaan we verder met het laatste stuk van de Great Ocean Road. We zien de 12 Apostelen en genieten van de prachtige uitzichten over de wilde, helderblauwe zee. We hebben als bestemming The Grampians National Park, waar we zullen gaan overnachten op een fijne camping die wordt gerund door Nederlanders, op aanraden van Phil en Pauline. Onderweg daar naar toe brengen we nog even een bezoek aan Tower Hill Wildlife Reserve, een 30.000 jaar oude vulkaankrater. We nemen even een korte break en hebben een late lunch tussen de Emoes! Heel bijzonder!
De Grampians zien we al vanaf ver uitsteken boven het uitgestrekte landschap. Het is een immense bergketen die steeds meer detail krijgt hoe dichter we er naar toe rijden. Geweldige hellingen vol met gigantische bomen waardoor de laagstaande zon een gouden licht schijnt. Totdat…. Er springt ineens uit het niets eens wallaby voor onze auto… Bas remt en probeert hem te ontwijken, maar we hebben een aanrijding. De wallaby rolt van de weg af in struiken 4 meter onder de weg. Wanneer we geschrokken langs de kant van de weg stoppen en gaan kijken horen we geritsel en blijkt dat hij nog leeft, maar waarschijnlijk zijn poten gebroken heeft. Het is ontzettend naar om te zien. Ik besluit het telefoonnummer te bellen wat je regelmatig langs de weg ziet staan, ‘injured wildlife, call xxxx’. Omdat ze hier niet met hectometerpaaltjes werken is het vrij lastig onze exacte locatie door te geven. Wanneer we dit ongeveer helder hebben gekregen, spreken we af dat we takken tegen de paaltjes langs de weg neer zetten ter hoogte van de bosjes waar de wallaby in ligt. Ik maak nog een briefje waarop ik duidelijk teken waar de wallaby ongeveer in de struiken zit en stop deze tussen een dikke tak in de hoop dat ze hem gauw kunnen helpen. De rit naar de camping toe zijn we stil en verdrietig over de aanrijding met de wallaby. Gelukkig worden we op de camping opgebeurd door de vele wilde kangoeroes die op het terrein rondstruinen. We tellen er wel 60 en ze zijn allemaal erg aan mensen gewend. In de avond struinen ze over de camping rond en ben je door ze omringd!
We blijven een dag op deze fijne camping en bezoeken The Balconies (Jaws of Death), een bizarre rotsformatie die lijkt op de kaken van een beest. Je kan er in gaan staan en geweldige foto’s maken met het national park op de achtergrond. Hierna gaan we naar de waterval MacKenzie Falls.
Op dinsdag moeten we weer vertrekken uit de Grampians. We hebben op woensdagochtend namelijk een afspraak bij de Toyota dealer om de distributieriem te laten vervangen. Deze zit er namelijk al meer dan 20.000 kilometer te lang op en we willen voorkomen dat we stil komen te staan in de Outback en met een auto zitten die total loss is. Omdat onze auto ons huis is en we hem de hele dag zullen moeten missen, besluiten we een hotel te boeken in een gezellig straat vol met winkeltjes en restaurants aan de rand van het centrum van Adelaide.
We slapen twee nachten in het hotel en vertrekken op donderdag weer lekker uitgerust naar Port Augusta. Het is maar een ‘korte’ rit van 4 uur waardoor we lekker op tijd aankomen in Port Augusta, wat aan de naam te horen als een heel gezellig havenstadje moet zijn. We zien al meteen dat dit niet het geval is wanneer er een opstootje ontstaat tussen dronken inwoners. De sfeer in Port Augusta voelt niet heel aangenaam. Mensen zijn dronken, hangen rond op straat en lijken te willen provoceren door hard te roepen naar elkaar wanneer je ze passeert. We slaan flink wat boodschappen in voor onze trip door de Outback waar we een dezer dagen aan beginnen en maken dan dat we gauw op onze camping komen. Deze is vast niet voor niks volledig omheind met een hoog hek. We zorgen dat we de volgende ochtend vroeg vertrekken naar Flinders Ranges National Park.
Keep you posted! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
